Kościół św. Wawrzyńca
Alton – miasto w Wielkiej Brytanii, w południowej Anglii, w hrabstwie Hampshire, położone na południowy zachód od Fareham. Zamieszkane przez 500 osób[1].
Nazwa[]
Nazwa miaste pochodzi od anglosaskiego słowa aewielltun oznaczającego "gospodarstwo na brzegu rzeki". W Domesday Book miasto pojawia się pod nazwą Aoltone. Znane również pod nazwami Auueltona, Aultone, Auelton i Awelton.
Historia[]
Osada znana była za czasów rzymskich. Prowadziła przez nią droga z Chichester do Silchester. W pobliżu miejsca, gdzie obecnie znajduje się Alton, znajdował się bród przez rzekę Wey. W roku 1001 wojska duńskie najechały Anglię i dotarły pod Alton, gdzie stoczyły bitwę z siłami angielskimi. Bitwę wygrali Duńczycy, a w wyniku walk życie straciło osiemdziesięciu jeden Anglików. Sto lat później w mieście podpisano pokój w Alton między synami Wilhelma Zdobywcy: Robertem Krótkoudym i jego bratem królem Henrykiem[2].
Pierwszy sobotni targ odbył się w roku 1288. Był większy niż przeciętny targ w tamtych czasach i na długo wyznaczył pozycję Alton jako miasta handlowego. W roku 1307 król Edward II przyznał miastu prawo organizowania jarmarku. Miasto prosperowało aż do końca średniowiecza. W roku 1643 stoczono bitwę pod Alton w ramach angielskiej wojny domowej. 13 grudnia 1643 okupujące miasto niewielkie oddziały rojalistów pod dowództwem Williama Wallera zostały zaskoczone przez siły parlamentu, które wygrały to starcie. W XIX wieku miasto zanotowało gwałtowny wzrost gospodarczy i przyrost liczby mieszkańców.
Przypisy[]
przygotowano na podstawie artykułu z Wikipedii