katedra w Ely, często określana jako jeden z siedmiu cudów średniowiecza
Ely (wym. /i:li/ - miasto w Wielkiej Brytanii, we wschodniej Anglii w hrabstwie Cambridgeshire. Położone jest nad rzeką Great Ouse. Posiada status city, z liczbą mieszkańców 15 102 (stan na rok 2001) jest trzecim najmniejszym miastem o statusie city w Anglii, przed Wells i City of London.
Nazwa[]
Etymologia ludowa wywodzi nazwę miasta od słowa eel, oznaczającego węgorza. Jest to o tyle prawdopodobne, że wody Great Ouse były zasobne w tę rybę, a w XI w. mnisi używali węgorzy jako środka do zapłaty podatków.
Historia[]
Początków miasta należy upatrywać się w założeniu na tym terenie zakonu w r. 673. Zakon został zniszczony podczas inwazji Duńczyków w r. 870 i przez ponad 100 lat nie odbudowany. Miasto było jednym z ostatnich miejsc oporu przeciw podbiciu przez Wilhelma Zdobywcę; poddało się dopiero w roku 1071. W roku 1108 powołano diecezję w Ely. Budowę katedry rozpoczęto w r. 1083 a zakończono w r. 1351 - mimo zawalenia się w r. 1322 głównej wieży, która została odbudowana na planie ośmiokąta. W mieście żył przez pewien czas Oliver Cromwell po odziedziczeniu stanowiska poborcy podatkowego.